نظرسنجی ها از سراسر جهان نشان می دهد که مردان در همه جا صحبت کردن در مورد سلامت روان را دشوار می بینند، هرچند که آنها به طور قابل توجهی بیشتر از زنان در معرض خطر اقدام به خودکشی هستند. در این مقاله از پزشک لاین، ما به چرایی این مسئله و نحوه رسیدگی به این موضوع می پردازیم.
بر اساس گزارش منبع معتبر سازمان بهداشت جهانی (WHO) از سال 2018، در کشورهای با درآمد بالا، مردان سه برابر زنان به دلیل خودکشی می میرند.
بنیاد آمریکایی پیشگیری از خودکشی نیز با استناد به داده های سال 2018، خاطرنشان کرد که فقط در آن سال ، آمار خودکشی مردان 3.56 برابر خودکشی زنان در ایالات متحده بوده است.
سازمان سلامت روان آمریکا، یک سازمان غیرانتفاعی مستقر در جامعه، حاکی از آن است که بیش از 6 میلیون مرد در ایالات متحده هر ساله علائم افسردگی را تجربه می کنند و بیش از 3 میلیون نفر دچار اختلال اضطراب می شوند.
علی رغم این ارقام حیرت انگیز، انستیتوی ملی بهداشت روان (NIMH) گزارش داده است كه مردان در مقایسه با زنان در سال گذشته، حمایت رسمی بهداشت روان كمتری دریافت كرده اند.
چرا اینطور است؟ تحقیقات اخیر برخی توضیحات را ارائه می دهد و روشهایی را برای بهبود وضعیت ارائه می دهد. اگر نیاز به مشاوره آنلاین پزشکی داشتید، میتوانید از بهترین متخصصان ما مشاوره بگیرید.
خجالت پیرامون سلامت روان مردان
سازمان WHO در گزارش سال 2018 خود تأکید کرده است که ننگ فرهنگی پیرامون بهداشت روانی یکی از اصلی ترین موانع در برابر اعتراف مردم به مبارزه است و دنبال کمک بودن است.
و این خجالت و ننگ مخصوصا و اکثر مواقع منحصرا در مردان است.
در رسانه های مختلف به عنوان، اپیدمی خاموش و یا مسئله خواب آلوده در ذهن میلیون ها نفر، توصیف شده است. با آماری ترسناک، بیماری روانی در میان مردان یک نگرانی بهداشت عمومی است که توجهات را به خود جلب می کند.
بنابراین مطالعه ای از دانشگاه بریتیش کلمبیا (UBC)، در ونکوور کانادا آغاز شد که در سال 2016 در خانواده کانادایی منتشر شد.
نویسندگان آن توضیح می دهند که ایده های تجویزی و قدیمی در مورد جنسیت به احتمال زیاد، هم بخشی از علت بروز مشکلات بهداشت روان در مردان هستند و هم دلیل اینکه مردان از جستجوی کمک حرفه ای منصرف می شوند.
مطالعه دیگری از کانادا که در سال 2016 در مجله بهداشت روان منتشر شد نشان داد که، در یک نظرسنجی ملی از کانادایی های انگلیسی زبان، در میان 541 پاسخ دهنده که هیچ تجربه مستقیمی در زمینه خودکشی یا افسردگی ندارند، بیش از یک سوم اعتقاد به داشتن عقاید انگ زنی در مورد مسائل بهداشت روان در مردان داشتند.
و در میان این گروه، پاسخ دهندگان مرد بیشتر از زنان به عقایدی از قبیل موارد زیر باور داشتند:
-من نمی خواهم که به یک سیاستمدار مرد رأی بدهم اگر می دانستم افسرده است
-مردان افسرده خطرناک هستند
-مردان مبتلا به افسردگی می توانند اگر بخواهند از این وضعیت خارج شوند
در میان 360 پاسخ دهنده ای که تجربه مستقیم افسردگی یا افکار خودکشی داشتند، مردان بیشتری از پاسخ دهندگان زن گفتند که از انجام درمان رسمی افسردگی احساس خجالت می کنند.
یکی از مشارکت کنندگان در گفتگو با اخبار پزشکی امروز همچنین اشاره کرد که برای مردان آسان نیست که درمورد مبارزات بهداشت روان با همسالان خود باز باشند.
وی همچنین اقرار داشت :”صحبت در مورد بهداشت روانی چیزی نیست كه بخواهد در محیط های خاص اجتماعی، مثلاً هنگام بازی فوتبال به راحتی مطرح شود.”
وی افزود:”اغلب اوقات، روابط افراد در آنجا، همه وابسته به بازی و گره خورده به آن است و مسائل دیگر دور از زمین می ماند، که واقعاً شرم آور است.”
مانع بیشتر برای مردان رنگین پوست
مردان رنگین پوست و در نژادهای مختلف در هنگام رسیدگی به سلامت روانشان با چالش های دیگری روبرو می شوند.
به گفته پروفسور نورمن بروس اندرسون، مدیر عامل سابق انجمن روانشناسی آمریکا، در ایالات متحده، برای مردان سیاه پوست و لاتین شش برابر بیشتر از همسالان سفیدپوست خود احتمال به قتل رسیدن وجود دارد.
پروفسور اندرسون همچنین خاطر نشان كرد كه مردان هندوستانی آمریكا جمعیتی هستند كه احتمال بالای اقدام به خودكشی در آنها وجود دارد. همچنین در مردان سیاه پوست نیز احتمال بالایی برای زندانی شدن و حبس وجود دارد.
خجالت از کمک جویی مردان از هر نژاد را به عوامل استرس زای منحصر به همان نژاد برای مردان و پسران رنگین پوست در نظر بگیرید. جای تعجب نیست که مردان و پسران رنگین پوست در معرض خطر بیشتری برای انزوا و مشکلات روانی هستند. این چالش ها می توانند به صورت استفاده از مواد مخدر یا اقدام از طریق خشونت و پرخاشگری آشکار شوند. که می تواند منجر به حس خجالت برای یاری جویی بیشتر و در نتیجه ادامه این چرخه شود.
علاوه بر این، نویسندگان مقاله منتشر شده در سال 2015 در مجله بهداشت و درمان برای فقرا و افراد بی بضاعت اشاره کردند که ” انجام آزمایشات پزشکی به روی افراد آفریقایی-آمریکایی در دوران برده داری، بی اعتمادی به ارائه دهندگان خدمات بهداشتی را در بین آنها ایجاد کرد ایجاد کرد.”
همه این موضوعات در کنار هم مانع دیگری در برابر رنگین پوستان است که در صورت نیاز به مراقبت، به یاریگران سلامت روان دسترسی پیدا کنند.
مردان ممکن است علائم مختلفی داشته باشند
متخصصان همچنین خاطرنشان می كنند كه زنان و مردان می توانند علائم مختلفی از همان مسائل بهداشت روانی را تجربه كنند. آنها می گویند، این ممکن است تا حدی “عوارض جانبی” دیدگاه های واگرای بهداشت روان باشد.
به عنوان مثال، متخصصان NIMH توضیح می دهند که برخی از مردان مبتلا به افسردگی احساسات خود را پنهان می کنند و ممکن است عصبانی، تحریک پذیر یا پرخاشگر به نظر برسند، در حالی که بسیاری از زنان به نظر ناراحت یا غمگین هستند.
آنها همچنین خاطر نشان می كنند كه برخی از علائم افسردگی از نظر فیزیولوژیكی مانند تپش قلب، ناراحتی های گوارشی یا سردرد است و طبق گفته های NIMH مردان در مورد علائم جسمی بیشتر به پزشك خود مراجعه می كنند تا علائم عاطفی.
این سازمان همچنین خاطرنشان کرده است که خوددرمانی با الکل و سایر مواد یکی از علائم رایج افسردگی در مردان است و این می تواند مشکلات بهداشت روانی را تشدید کرده و خطر ابتلا به سایر مشکلات سلامتی را افزایش دهد.
بنابراین متخصصان و سیاست گذاران بهداشت روان چه کاری می توانند انجام دهند تا اطمینان حاصل شود که مردان در هنگام پشتیبانی احساس اطمینان و راحتی می کنند و از مراقبت های مناسب برخوردار می شوند؟
آموزش بهتر بهداشت روان
به گفته محققان، اولین قدم برای پرداختن به این مسائل، افزایش آموزش در مورد بهداشت روان است.
در مطالعه پزشک خانواده کانادایی، محققان بر اهمیت “ایجاد اختلال در چگونگی فکر کردن مردان به طور سنتی در مورد افسردگی و خودکشی با از بین بردن شرم هایی که این موضوعات را احاطه کرده است” تأکید می کنند.
آنها همچنین توضیح می دهند که کمک به مردان برای تغییر ایده دریافت حمایت از “علامت ضعف” به یک گام ضروری در حفظ یک جنبه از سلامتی که به همان اندازه از اهمیت برخوردار است، بسیار مهم است.
شواهد حکایتی این پیشنهادات را تأیید می کند. به عنوان مثال یکی از پاسخ دهندگان MNT به ما گفت که:
“زمینه ای كه احساس می كنم نیاز به پیشرفت دارد آموزش است. من در دوران کودکی وضعیت روحی بدی داشتم. تا سالهای نوجوانی که از سابقه مشکلات روحی مادر و پدربزرگم آگاه شدم، فهمیدم چه خبر است. از کودکی احساس اضطراب و افسردگی بدون هیچ دلیل مشخصی داشتم و برایم ترسناک بود و این ترس هم فقط علائم من را بدتر می کرد.”
وی ادامه داد: “همچنین، ندانستن آنچه که در حال وقوع است باعث خجالت من شد و من معمولاً به هیچ کس نمی گفتم در چه وضعیتی هستم.”
“من به طور قطع نمی دانم، اما اگر در مورد كودكی ام در مورد بهداشت روانی آموزش می دیدم، می دانم كه علائم من آنقدر مرا نمی ترساند و من در مورد این موضوع با والدینم، معلمان، متخصصان مراقبت های بهداشتی و غیره صحبت میکردم”
محققان UBC می گویند، گام دیگر در جهت حمایت بهتر از مردان، “تغییر دیدگاه ها” است. مراقبت از بهداشت روان با ارائه برنامه های مبتنی بر جامعه است كه به مقابله با عوامل خطر برای مشکلات بهداشت روانی، مانند احساس انزوا در افراد مسن، کمک می کند.
اما هیچ مداخله ای کامل نیست تا زمانی که شامل گروه هایی شود که با حاشیه سازی سیستماتیک روبرو هستند، مانند مردان رنگین پوست و گروه های مختلف نژادی و قومی.
متخصصان متوجه شده اند که مردان سیاه پوست در ایالات متحده بیشتر در محیط های غیررسمی مانند عبادتگاه ها به دنبال پشتیبانی هستند. بر این اساس، آنها “تحقیق مشارکتی مبتنی بر جامعه” را به عنوان اولین قدم مهم پیشنهاد کرده اند.
این روش، محققان را مجبور به جلب اعتماد افراد می کند و از سیاه پوستان آمریکایی برای یافتن روش هایی که برای حمایت رسمی را بیشتر در دسترس قرار می دهد نیز کمک میگیرد.
دکتر مارتینز نیز با اشاره به گزارشی از سال 2014، بر اهمیت رویکردهای جامعه محور تأکید می کند.
وی مداخلات با هدف تشویق مردان و پسران رنگین پوست و دارای زمینه های متنوع را برای برقراری ارتباط در سطح شخصی تبلیغ می کند. او می گوید: “این حس شرم از بین خواهد رفت وقتی که مردها و پسرها انعطاف پذیری و مراقبت از خود در بحث بهداشت روان را که توسط پدران، برادران، معلمان، رهبران و دوستانشان الگوبرداری شده است را مشاهده کنند، محو می شود.”
“به دنبال راه هایی برای نشان دادن ارتباط بین سلامت روان فردی و سنت های محبوب مربیگری، غرور فرهنگی، خود رهایی و اقدام جامعه در میان مردان باشید.”
