پسوریازیس یک بیماری خود ایمنی مزمن است که روی پوست تأثیر می گذارد. بدین صورت که یک لایه ضخیم از سلول های پوستی در برخی از مناطق بدن، از جمله گوش ها، تجمع می یابد.
به طور معمول در آرنج، زانو، پاها، پشت و پوست سر بروز می کند اما در قسمت های حساس بدن نیز می تواند رخ دهد.
در این مقاله از پزشک لاین نحوه ایجاد پسوریازیس گوش توضیح داده شده و در مورد روش های درمان بحث می شود. اگر میخواهید همین الان با متخصص پوست و مو گفتگو کنید، از خدمات مشاوره پزشکی آنلاین ما بهره مند شوید…
پسوریازیس گوش و اطراف گوش
به ندرت اتفاق می افتد که افراد در گوش دچار پسوریازیس شوند. اگر اتفاق بیفتد، از نظر جسمی و روحی می تواند برای یک فرد چالش برانگیز باشد.
پسوریازیس می تواند از نظر ظاهری، باعث خشک و پوسته پوسته شدن پوست شود.
پوست صورت اغلب حساسیت بیشتری نسبت به پوست آرنج، زانو و پوست سر دارد. بنابراین ممکن است استفاده از برخی از روش های درمانی در این قسمت بسیار سخت باشد. در نتیجه، درمان پسوریازیس در گوش نیز دشوارتر است.
اگر پوسته ها و موم در داخل گوش جمع شونپ، انسداد ایجاد می شود. این انسداد ممکن است باعث خارش، درد و کاهش شنوایی شود.
پاکسازی مجرای گوش از فلس، به جلوگیری از کاهش شنوایی و ناراحتی کمک می کند.
برخی از افراد دریافتند که پسوریازیس با گذشت زمان تشدید می شود. این تشدید بیماری معمولا هنگامی اتفاق میفتد که چیزی باعث تحریک آن شود. اما اغلب مشخص نیست که چرا پسوریازیس در برخی افراد گسترش می یابد یا تشدید می شود.
حین گسترش بیماری از یک ناحیه ممکن است نواحی جدیدی از بدن، مانند گوش ها، تحت تأثیر قرار بگیرند.
ایجاد پسوریازیس در گوش هیچ ارتباطی با نظافت، لمس کردن چیز خاصی یا عوامل مشابه ندارد.
هرکسی که در گوش مبتلا به پسوریازیس شود باید با پزشک مشورت کند تا در مورد استفاده از داروهای بی خطر پسوریازیس در گوش تصمیم گرفته شود.
پسوریازیس چیست؟
افراد مبتلا به پسوریازیس دارای سیستم ایمنی بیش فعال هستند. این حالت باعث تولید سریع سلول های اضافی در بافت پوششی خارجی بدن می شود. علت اصلی این امر هنوز به طور کامل مشخص نیست.
تولید سلول های پوستی سالم حدود 28 روز طول می کشد. در طول این مدت، سلول های قدیمی پوست را ریزش می‌کنند و سلول های جدید جای آن ها را می گیرد.
در افراد مبتلا به پسوریازیس، بدن در مدت 3 یا 4 روز سلول های پوستی جدید ایجاد می کند که زمان کافی برای ریختن سلول های قدیمی را باقی نمی گذارد.
این منجر به تجمع سلول های قدیمی و جدید در مناطق آسیب دیده می شود و در نتیجه فلس های ضخیم، قرمز یا نقره ای ایجاد می شود. این مسائل می توانند دردناک باشند و اغلب خارش، ترک و خونریزی دارند.
محققان هنوز مشخص نکرده اند که چرا پسوریازیس در مناطق خاصی از بدن ظاهر می شود، از جمله دلیل اینکه در بعضی افراد در گوش آنها پدیدار می‌شود. ولی مشخص شده است که این بیماری نمی تواند از طریق تماس گسترش یابد.
در مقاله ای در ژورنال دکتر خانواده آمریکایی آمده است که پسوریازیس مسری نیست. فرد نمی تواند با خراش یا لمس پسوریازیس را “گرفته” یا آن را به سایر قسمت های بدن خود پخش کند.
درمان پسوریازیس گوش
هنوز هیچ درمانی برای پسوریازیس وجود ندارد، اما کنترل آن با داروها اغلب امکان پذیر است.
افراد مبتلا به پسوریازیس در گوش، ممکن است نیاز به مراقبت پزشکی مداوم داشته باشند تا علائم را تحت کنترل داشته و از عوارضی مانند کاهش شنوایی جلوگیری کنند.
برخی از داروهای پسوریازیس برای استفاده در داخل گوش مناسب نیستند. به عنوان مثال، برخی از کرم ها و پمادهای موضعی ممکن است به پرده گوش حساس فرد آسیب برسانند. افراد باید از پزشک خود در مورد داروهایی که برای کانال گوش بی خطر هستند سوال کنند.
گزینه های درمانی ممکن است شامل موارد زیر باشد:
- استروئیدهای مایع به صورت قطره گوش
- استروئیدهای مایع همراه با دارو های پسوریازیس دیگر مانند کرم ویتامین D
- شامپوهای ضد شوره برای کمک به تمیز کردن گوش و از بین بردن قارچ ها
- قرص هایی که به کاهش عملکرد سیستم ایمنی بدن کمک می کنند
- قطرات روغن زیتون گرم، که می تواند باعث مرطوب شدن و شل شدن موم داخل گوش ها شود و آنها را تمیز نگه دارد
اگر پسوریازیس در گوش، تداخلی در شنوایی ایجاد کند یا باعث ناراحتی شود، پزشک می تواند با خیال راحت و با روش های بسیار موثری فلس ها و موم را بردارد.
خودداری از وارد کردن اجسام خارجی به گوش، برای از بین بردن فلس، امری حیاتی است.
هل دادن بیشتر بقایای داخل گوش می تواند باعث انسداد، آسیب به پرده گوش یا آسیب رساندن به پوست شود.
اگر علائم متوسط تا شدید باشد، پزشک ممکن است یک داروی سیستمیک تجویز کند. یک کلاس نسبتاً جدید از داروها، معروف به بیولوژیک ها، می تواند دلایل اصلی پسوریازیس را درمان کند.
راه اندازها و عوامل محرک پسوریازیس
عوامل محرک پسوریازیس ممکن است در افراد مختلف متفاوت باشد. برخی افراد متوجه می شوند که عوامل محرک خاصی، قبل از بازگشت بیماری به حالت طبیعی، آن را به طور موقت تشدید می کنند.
برخی دیگر دچار تشدید شدن دائمی علائم می شوند.
در هر صورت، افراد مبتلا به پسوریازیس باید سعی کنند تا حد امکان از عوامل محرک جلوگیری کنند. کسانی که در گوش مبتلا به پسوریازیس هستند ممکن است دریابند که یک عامل تحریک کننده، می تواند ناگهان بر شنوایی آنها تأثیر بگذارد. این امر می تواند آزار دهنده و استرس زا باشد.
عوامل شایع محرک پسوریازیس عبارتند از:
استرس: گرچه همیشه نمی توان از عوامل استرس جلوگیری کرد، اما توانایی کنترل آن می تواند از بروز علائم جلوگیری کند.حفظ آرامش، ورزش منظم، تنفس عمیق و مراقبه می تواند کمک کند.
داروها: برخی از داروها می توانند پسوریازیس را بدتر کنند. از جمله برخی از داروها برای فشار خون بالا، بیماری های قلبی، آرتروز، اختلالات بهداشت روان و مالاریا کاربرد دارند. افراد باید با پزشک خود در یافتن داروهایی که پسوریازیس آنها را تشدید نمی کند، مشورت کنند.
بریدگی، خراش، آفتاب سوختگی و سایر آسیب های پوستی: هرگونه ضربه به پوست می تواند مورد جدیدی از پسوریازیس را در ناحیه آسیب دیده ایجاد کند.
برخی از بیماری ها: سیستم ایمنی بدن با شروع یک بیماری شروع به افزایش فعالیت می کند. این امر همچنین می تواند باعث تحریک بیشتر پسوریازیس شود. برخی از بیماری ها مانند استرپتوکوک گلو، عفونت گوش، التهاب لوزه و حتی سرماخوردگی های معمولی می تواند باعث تشدید علائم شوند.
اجتناب هرچه بیشتر از محرک های این بیماری یک بخش بسیار کلیدی در مدیریت این وضعیت است. چه بیماری در گوش، صورت یا نواحی دیگر بدن باشد.
پسوریازیس و کاهش شنوایی
حتی اگر فردی به پسوریازیس مبتلا باشد که بر روی پوست گوش و اطراف گوش تأثیر نگذارد، باز هم ممکن است دچار کاهش شنوایی شود.
مطالعه ای در مجله آمریکایی کلینیکال درماتولوژی نشان داد که افراد مبتلا به پسوریازیس بیشتر دچار ناشنوایی ناگهانی می شوند.
این شکل سریع کاهش شنوایی می تواند بلافاصله یا در طی چند روز اتفاق بیفتد. احتمال این امر در افراد بالای 50 سال بیشتر است.
ارتباط بین پسوریازیس و ناشنوایی ناگهانی کاملاً مشخص نیست. ممکن است به دلیل آسیب رساندن سیستم ایمنی به بخشی از گوش داخلی باشد.
تقریباً 50 درصد از کسانی که ناشنوایی ناگهانی را تجربه می کنند، به طور خود به خود در طی 2 الی 3 هفته شنوایی خود را باز می یابند.
پزشکان ممکن است به افراد مبتلا به پسوریازیس و آرتریت پسوریازیس توصیه کنند که به طور منظم چک شنوایی انجام دهند. این امر به تشخیص و درمان به موقع هرگونه مشکل کمک میکند.
زندگی با پسوریازیس در گوش
پسوریازیس می تواند از نظر روحی و جسمی برای بسیاری از افراد چالش برانگیز باشد. اما معمولاً با حمایت پزشک می توان این بیماری را مدیریت کرد.
این موضوع که آیا علائم در گوش یا جاهای دیگری رخ داده اند، نکته مهمی در یافتن یک درمان موثر و در به حداقل رساندن علائم است.
فرد مبتلا به پسوریازیس در گوش باید به طور منظم معاینه شنوایی و معاینه گوش را انجام دهد تا هرچه زودتر هرگونه عارضه را برطرف کند.
یافتن روش درمانی مناسب ممکن است زمان بر باشد، زیرا هر فرد مبتلا، نسبت به داروهای پسوریازیس واکنش متفاوتی دارد. برخی از افراد دریافتند که تاثیر داروی پسوریازیس آنها با گذشت زمان متوقف می شود، به این معنی که آنها به یک درمان جایگزین نیاز دارند.
به محض اینکه افراد مبتلا به پسوریازیس یک درمان موثر پیدا کنند، می‌توانند زندگی کامل و فعالی داشته باشند.
خلاصه مطلب
پسوریازیس یک بیماری پوستی مزمن است که می تواند در داخل و اطراف گوش پدیدار شود.
هنگامی که این وضعیت در گوش رخ می دهد، درمان آن دشوارتر از پسوریازیس در سایر نقاط بدن است.
این وضعیت همچنین می تواند منجر به کاهش شنوایی موقتی و دائمی شود. اگرچه هنوز درمان کاملی برای آن در دسترس نیست، اما افراد می توانند با استفاده از داروها، شرایط را مدیریت کنند و زندگی کاملی داشته باشند.
برای جلوگیری از پدیدار شدن این وضعیت در شدت بالا، مرتباً مشاوره پزشکی و بررسی شنوایی انجام دهید.
